Sedikit penyelidikan telah dilakukan untuk mencari bukti tentang punca kecelaruan personaliti histrionik. Walaupun punca langsung tidak dapat disimpulkan, pelbagai teori dan kajian mencadangkan pelbagai kemungkinan penyebab, termasuk faktor neurokimia, genetik, psikoanalisis dan persekitaran. Ciri-ciri seperti berlebih-lebihan, kesombongan, dan godaan histerik mempunyai kualiti yang serupa dengan wanita yang didiagnosis dengan HPD.[9] Gejala HPD biasanya tidak berkembang sepenuhnya sehingga umur 15 tahun, manakala permulaan rawatan hanya berlaku, secara purata, pada usia kira-kira 40 tahun.[10][11]

Genetik

Kajian berkembar telah membantu dalam memecahkan perdebatan faktor genetik lawan persekitaran. Kajian kembar yang dijalankan oleh Jabatan Psikologi di Universiti Oslo cuba mewujudkan korelasi antara genetik dan gangguan personaliti Kluster B. Dengan sampel ujian 221 kembar, 92 monozigotik dan 129 dizigotik, penyelidik menemu bual subjek menggunakan Temu Bual Klinikal Berstruktur Gangguan Personaliti DSM-III-R (SCID-II), dan membuat kesimpulan bahawa terdapat korelasi 0.67 bahawa kecelaruan personaliti histrionik adalah diwarisi.[12]

Teori psikoanalisis

Walaupun dikritik kerana tidak disokong oleh bukti saintifik, teori psikoanalisis memberi perhatian kepada sikap autoritarian atau seorang (terutamanya ibu) atau kedua-dua ibu bapa, bersama-sama dengan kasih sayang bersyarat berdasarkan jangkaan yang tidak dapat dipenuhi oleh kanak-kanak sepenuhnya.[1] Menggunakan psikoanalisis, Freud percaya bahawa nafsu ialah unjuran kekurangan keupayaan pesakit untuk mencintai tanpa syarat, dan berkembang secara kognitif hingga kematangan, dan pesakit sedemikian secara keseluruhannya cetek daripada segi emosi.[13] Beliau percaya punca tidak dapat menyayangi boleh berpunca daripada pengalaman trauma, seperti kematian saudara terdekat semasa zaman kanak-kanak atau perceraian ibu bapa seseorang, yang memberikan gambaran yang salah tentang hubungan yang komited. Pendedahan kepada satu atau beberapa kejadian traumatik pemergian rakan karib atau ahli keluarga (melalui pengabaian atau kematian) akan menyebabkan orang itu tidak dapat membentuk ikatan yang benar dan penuh kasih sayang terhadap orang lain.[14]

Gangguan personaliti antisosial

Teori lain mencadangkan kemungkinan hubungan antara kecelaruan personaliti histrionik dan gangguan personaliti antisosial. Penyelidikan mendapati 2/3 pesakit yang didiagnosis dengan kecelaruan personaliti histrionik juga memenuhi kriteria yang serupa dengan gangguan personaliti antisosial,[9] yang mencadangkan kedua-dua gangguan berdasarkan ekspresi jenis jantina mungkin mempunyai punca asas yang sama.

Beberapa kajian sejarah keluarga mendapati bahawa kecelaruan personaliti histrionik, serta gangguan pinggiran dan antisosial, cenderung diwarisi dalam keluarga, tetapi tidak jelas berapa banyak yang disebabkan oleh faktor genetik berbanding persekitaran.[15] Kedua-dua contoh mencadangkan bahawa predisposisi boleh menjadi faktor mengapa orang tertentu didiagnosis dengan kecelaruan personaliti histrionik, namun sedikit sahaja yang diketahui sama ada gangguan itu dipengaruhi oleh sebarang sebatian biologi atau diwarisi secara genetik.[15] Sedikit penyelidikan telah dijalankan untuk menentukan sumber biologi gangguan ini, jika ada pun.